Πρώτος προσωπικός δίσκος του Σάκη Τόλη, κάτι που σίγουρα ξάφνιασε τους οπαδούς του, καθώς είναι ο κύριος συνθέτης των Rotting Christ από το 1996 και μετά, που αποχώρησε από το σχήμα ο Jim Mutilator και αρκετοί αναρωτήθηκαν τον λόγο που προέκυψε η κίνηση αυτή...
Εδώ να πω ότι όταν ένας καλλιτέχνης θέλει να εκφραστεί με τον οποιονδήποτε τρόπο, απλά πρέπει να το πράττει. Σε αυτή την περίπτωση, όπως εξήγησε ο ίδιος ο μουσικός, το να πάρει τη συγκεκριμένη απόφαση τον οδήγησε η πίεση της καραντίνας, κάτι που βιώσαμε όλοι. Ο Σάκης με τους Rotting Christ στάθηκε με τον τρόπο του δίπλα στον κόσμο της μπάντας, βιντεοσκοπώντας δυο συναυλίες στο στούντιο, μια κανονική και μια με old school setlist, δίνοντάς τες δωρεάν μέσω των social, κάτι που έκανε και τώρα με τον πρώτο προσωπικό του δίσκο. Μια κίνηση που τον τιμά. Επίσης μέσα στην καραντίνα προέκυψε ένα project με το όνομα Nekron Iahes, που αν και παραπέμπει στο "AEALO", είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Είναι ένα πειραματικό spoken word project από τον Σάκη και τον Andrew Liles, γνωστό από τους Current 93, όπως γνωστή είναι και η εκτίμηση του Σάκη για το συγκρότημα αυτό, μην ξεχνάμε και την υπέροχη διασκευή στο "Lucifer Over London", που βρίσκεται στο άλμπουμ "Khronos".
Πέραν της καραντίνας και των δυσκολιών που ήταν ο λόγος που προέκυψε ο πρώτος solo δίσκος του mastermind των Rotting Christ, έχει πάρα πολλά να μας πει και να μας δώσει...
Πάμε να το δούμε αναλυτικά.
Το άλμπουμ ξεκινάει με το "My Salvation", που μοιάζει ως μια ψυχική λύτρωση του Σάκη. Είναι γνωστό ότι ο Σάκης Τόλης σε κάθε του κυκλοφορία, όπως και σε κάθε του συναυλία, καταθέτει την ψυχή του αλλά το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ίσως το πιο προσωπικό που έχει συνθέσει. Ο δίσκος γενικότερα κινείται έτσι στιχουργικά, κάτι που δικαιολογεί ακόμη περισσότερο την κυκλοφορία ενός προσωπικού άλμπουμ. Το τραγούδι είναι το πρώτο που ακούμε εξ' ολοκλήρου την κανονική φωνή του Σάκη, το πιο κοντινό σε αυτό ήταν το "Quintessence" στο "Genesis".
Στο τέλος του τραγουδιού ακούμε τον Στρατή Steele, που ήταν και από τους βασικούς guests στην τελευταία δουλειά των Rotting Christ "The Heretics".
Ακολουθεί το "Among The Fires Of Hell", που είναι και ο τίτλος του δίσκου. Ο τίτλος του τραγουδιού παραπέμπει λίγο στο "Heretics", αλλά παράλληλα έχουμε την πρώτη ευχάριστη έκπληξη, καθώς η εξέλιξη του τραγουδιού, μας πηγαίνει λίγο στις gothic εποχές, θυμίζοντάς μας τα "A Dead Poem" και "Sleep Of The Angels". Πολύ έξυπνη και η στιχουργική αναφορά στην αρχή του κομματιού, "Let Me Sleep The Sleep Of The Angels". Η guest αφήγηση έγινε από τον Andrew Liles.
Στο "The Dawn of a New Age" έχουμε μια αριστουργηματική σύνθεση, καθώς συνδυάζει μέσα σε λίγα λεπτά το παρόν με το παρελθόν. Οι αρχικές μελωδίες μαζί με τη φωνή του Στρατή Steele, θυμίζουν το "The Raven" και το βασικό riff παραπέμπει στο θρυλικό "Thy Mighty Contract", κάτι που σίγουρα θα έκανε χαρούμενους τους oldschool οπαδούς.
Από το 2013 και μετά οι Rotting Christ συνηθίζουν από ένα bonus τραγούδι στις limited εκδόσεις των κυκλοφοριών τους. Το "Welcome to Hel" στο "Κατά τον δαίμονα εαυτού", το "Lok'tar ogar" στο "Rituals" και τα "The Sons of Hell" και "Phobos" στο "The Heretics". Στο παρελθόν φυσικά η μπάντα είχε και άλλα bonus tracks, με αυτά που ξεχωρίζουν να είναι τα "Astral Embodiment" και "Moonlight" που ακόμα απορούμε πως δε συμπεριλήφθηκαν εξ' αρχής στα άλμπουμ "Genesis" και "Sleep Of The Angels" αντίστοιχα. Ευτυχώς αυτό διορθώθηκε σε ορισμένες επανακυκλοφορίες. Ο λόγος που αναφέρομαι στα bonus tracks, είναι διότι πάντα κέρδιζαν τις εντυπώσεις και θύμιζαν την mid era της μπάντας. Σε μια συνέντευξη είχα ρωτήσει το Σάκη αν μπορεί να συνθέσει ένα δίσκο εξ' ολοκλήρου σε αυτό το ύφος και μου απάντησε με χαρακτηριστική ειλικρίνεια πως είναι κάτι που μπορεί να το κάνει με μεγάλη ευκολία. Το "We The Fallen Angels" όπως και όλος ο δίσκος είναι μια μεγάλη απόδειξη των λεγόμενων του. Το τραγούδι είναι δυναμικό με το χαρακτηριστικό "ugh" του Σάκη που συνηθίζει να ανεβάζει την αδρεναλίνη στις συναυλίες.
Ακολουθεί το "Ad Astra" που πραγματικά συγκινεί σε κάθε του ακρόαση. Το τραγούδι παραπέμπει άμεσα στις εποχές του "Non Serviam" και "Triarchy Of The Lost Lovers", έχοντας φιλτραρισμένο μέσα του και ένα "Saturn Unlock Avey's Son".
Προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο κομμάτι του δίσκου και μια από τις κορυφαίες συνθέσεις του Σάκη Τόλη.
Το "Live With Passion (Die With Honor)" είναι η πιο επική Pagan Black σύνθεση του καλλιτέχνη, στα φωνητικά θυμίζει έντονα το "AEALO" αλλά μουσικά είναι κάτι διαφορετικό θυμίζοντας τους Bathory και τα δυο "Nordland". Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον ένα εξ' ολοκλήρου τέτοιο άλμπουμ σε μπαθορικό ύφος.
Άλλη μια απόδειξη ότι ο Σάκης μπορεί να συνθέσει όσα "Thy Mighty Contract" επιθυμεί, είναι και το "I Name You Under Our Cult" ουσιαστικά είναι σα να ακούμε τη συνέχεια του "The Fourth Knight of Revelation". Ο πατέρας του Ελληνικού black metal είναι εδώ. Συγκλονιστική στιγμή του δίσκου. Το πολύ όμορφο "The Silence" παραπέμπει ξεκάθαρα στο "Heretics" και το "Hallowed Be Thy Name", με τα aggressive φωνητικά του Σάκη στο τέλος να θυμίζουν το "Theogonia".
Οι διασκευές των Rotting Christ έχουν πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς πραγματικά οι επιλογές τους είναι σε τραγούδια που έχουν ένα βαθύτερο νόημα και προσωπικά είναι πολύ αγαπημένα, όπως π.χ. το "The Four Horsemen" των "Aphrodite's Child". 'Έτσι λοιπόν για το κλείσιμο του δίσκου επιλέγει να διασκευάσει το "Nocturnal Hecate" των "Daemonia Nymphe" βάζοντας και προσωπικά του στοιχεία, όπως λίγο από το vibe του "ΧΞΣ", μαζί με παραδοσιακά όργανα. Το ξέσπασμα στο τέλος θυμίζει το "Threnody". Υπέροχο κλείσιμο για ένα υπέροχο άλμπουμ.
Την παραγωγή, τις κιθάρες και τα πλήκτρα τα ανέλαβε ο Σάκης. Τη μίξη την έκανε ο Φώτης Benardo και φυσικά έπαιξε τα τύμπανα. Στον ήχο συνεργάστηκαν τα αδέρφια Άγγελος και Άρης Καρατζάς των "Domination".
Το mastering έγινε από τον Γιώργο Νερατζη. Τα επιπλέον πλήκτρα παίχτηκαν από τον Άγγελο Μανιατάκο και το artwork και η φωτογράφηση είναι της Στέλλας Μούζη.
Συνολικά λοιπόν το "Among The Fires Of Hell" μουσικά μας μεταφέρει στο παρελθόν, έχοντας όμως να μεταδώσει παράλληλα τις αξίες και τα πιστεύω του καλλιτέχνη στο σήμερα. Ένας δίσκος με λόγο ύπαρξης που ξεχειλίζει από ποιότητα και όμορφα τραγούδια και που πιστεύω ότι θα μείνει διαχρονικός και αγαπημένος.
9/10
Δημήτρης Άγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου