YEAR OF THE GOAT: "Novis Orbis Terrarum Ordinis" (Album Review)

Ένα από τα συγκροτήματα που δραστηριοποιούνται στο χώρο του Occult Rock, είναι οι Σουηδοί Υear Of The Goat, που παρόλο τη μεγάλη αναγνωρισιμότητα που είχαν από το ντεμπούτο τους "Angels' Necropolis", εμένα προσωπικά δεν με είχαν κερδίσει, όχι γιατί ήταν κακοί, αλλά απλά στο συγκεκριμένο ιδίωμα έχω δύο προτιμήσεις. Πρώτον θεωρώ ότι ταιριάζουν περισσότερο τα γυναικεία φωνητικά στο στυλ των Coven, που το ξεκίνησαν όλο αυτό, στα τέλη των 60's και που άξια το συνέχισαν φοβερές μπάντες όπως οι αδικοχαμένοι The Devil's Blood και φυσικά η καλύτερη Occult μπάντα αυτή τη στιγμή, οι Blood Ceremony. Όμως όλο αυτό το ανέτρεψαν με εντυπωσιακή μαεστρία οι φοβεροί Ghost, τους οποίους ξεχώρισα από τον πρώτο τους δίσκο, με την συνέχεια να είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Φυσικά πριν τους Ghost, προϋπήρχαν οι Ιταλοί Jacula στα 70's, αλλά αυτοί ήταν μια κατηγορία μόνοι τους.

Η δεύτερη προτίμησή μου σε αυτό το είδος μουσικής, που την θεωρώ και το βασικότερο στοιχείο της επιτυχίας της, είναι να υπάρχει έντονη μια διαβολική αίσθηση στις συνθέσεις, κάτι που με το νέο τους album "Novis Orbis Terrarum Ordinis", το καταφέρνουν μια χαρά.

Ο δίσκος ξεκινάει με το "Subortus", με ένα riff που θυμίζει Blood Ceremony και  το πρώτο πράγμα που ξεχωρίζει είναι τα φωνητικά του Thomas Sabbathi, που σε όλον τον δίσκο ερμηνεύει με ιδιαίτερο συναίσθημα. Το τραγούδι τελειώνει θυμίζοντας τους Ghost, από το "Opus Eponymous", με τον τρόπο που αναφέρονται τα ονόματα των δαιμόνων.

Με το  που ξεκινάει το "Acedia", το βασικό του riff φέρνει στο νου μας τον Selim Lemouchi των The Devil's Blood, που υπήρξε ένας από τους καλύτερους σύγχρονους κιθαρίστες. Φοβερή ατμόσφαιρα, με τα χορωδιακά φωνητικά στο τέλος να ξεχωρίζουν.

Ακολουθεί το "Luxuria", το οποίο έχει και αυτό μια μαγική ατμόσφαιρα, όπως όλα τα τραγούδια στο album, που σε εθίζουν στο να θες να ακούς τον δίσκο ξανά και ξανά. Ήταν αυτό που προσωπικά θεωρούσα ότι τους έλειπε μέχρι τώρα.

Η υπέροχη μπαλάντα "Ira" δεν μπορεί να περιγραφτεί εύκολα με λόγια. Μια μαγική Rock σύνθεση, με έντονα τα στοιχεία από Blues, που από την μέση και μετά αλλάζει έντονα και τα φωνητικά θυμίζουν τους Evergrey. Καθηλωτικό.

Στη συνέχεια η τραγουδάρα "Superbia", με το φοβερά οπτικοποιημένο lyric video, το οποίο όταν είχε δοθεί στη δημοσιότητα από τη δισκογραφική τους, Napalm Records, το έβαζα ξανά και ξανά. Ο ορισμός του Occult Rock!! Δυναμικό και 100% evil.

Το τραγούδι που ακολουθεί είναι το πιο ιδιαίτερο στο album, ονομάζεται "Gula" και είναι βγαλμένο από τα 70's με έναν τρόπο που αποδεικνύει, ότι η συνθετική ικανότητα των Σουηδών είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Σπάνια γράφονται τέτοια Hard Rock τραγούδια σήμερα.

Όποιος δεν έχει ακούσει τίποτα σχετικά με αυτόν τον δίσκο, μπορεί να δει το Video Clip για το "Avaritia" με πρωταγωνίστριά του, την χορεύτρια Courtney Stohlton και αν είναι φίλος της Occult Rοck σκηνής, σίγουρα θα επισκεφτεί το πλησιέστερο δισκάδικο..

Προτελευταίο τραγούδι του δίσκου είναι το "Invidia", το οποίο έχει γίνει και αυτό Lyric Video, με την μορφή του Anton LaVey να δεσπόζει. Εδώ έχουμε το πιο ατμοσφαιρικό τραγούδι του δίσκου, με μια έντονη Goth αισθητική.

O δίσκος τελειώνει με το "Subicio", ένα 14λεπτο τραγούδι, που έχει όλα τα συστατικά της μπάντας στο έπακρο, ατμόσφαιρα, Occult, 70's ψυχεδελικό Rock, Gothic αισθητική, σε σημεία τα φωνητικά να θυμίζουν 69 eyes. Συνολικά μπορούμε να το περιγράψουμε σαν ένα τελετουργικό που κλείνει μοναδικά το δίσκο.

Οι Year Of The Goat λοιπόν, κυκλοφορούν το πιο ώριμο album της καριέρας τους και μια από τις κυκλοφορίες που θα ξεχωρίσουν φέτος.

9/ 10

Δημήτρης Άγας