Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε παγκοσμίως η μόνη διέξοδος είναι η τέχνη, μια από τις πολλές εκφάνσεις της είναι και η μουσική. Στο χώρο του Metal, τα τελευταία χρόνια ακμάζει κυρίως στην extreme σκηνή, διότι τα μεγάλα και τα μικρά ονόματα, δίνουν και τη ψυχή τους σε αυτό που κάνουν, ο ορισμός σε αυτό είναι οι Behemoth.
Πίσω από τους Behemoth "κρύβεται" (κάθε άλλο πέρα από αυτό κάνει), η ψυχή της μπάντας ο Adam Darski ή αλλιώς Nergal. To βαρύ φορτίο που είχε να ξεπεράσει ονομάζεται "The Satanist", που σίγουρα το γνωρίζετε φίλοι και μη της μπάντας, καθώς είναι ένα από τα καλύτερα album των τελευταίων ετών και δεν πέρασε απαρατήρητο. Έναν άνθρωπο που δεν τον νίκησε ο καρκίνος, δεν νομίζω οτι θα μπορούσε να τον λυγίσει το βάρος της επιτυχίας και έτσι επανέρχεται 4 χρόνια μετά με το "I Loved You at Your Darkest"
To album ξεκινάει με το intro "Solve" και την παιδική χορωδία να κάνει μια μορφή εξαγνισμού.
Κάτι το οποίο ο Nergal το είχε δοκιμάσει και στο φοβερό project του, τους "Me and That Man" και είχε δουλέψει άριστα.
Στη συνέχεια το "Wolves ov Siberia", το οποίο έχει γίνει και videoclip, ξεκινάει επιθετικά το album και θυμίζει παλιούς Behemoth.
Ακολουθούν τρία αριστουργηματικά τραγούδια, το εκπληκτικό "God = Dog", που και αυτό έχει γίνει ένα φοβερό Videoclip μέχρι και σκυλοτροφή, (γενικότερα το merch των Behemoth είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει εκεί έξω αυτή τη στιγμή), το καθηλωτικό "Ecclesia Diabolica Catholica", τραγούδι που εκφράζει αυτό που είναι η μπάντα 100% και προσωπικά αγαπημένο μου από το album. Τρίτο είναι το "Bartzabel" το οποίο έχει γίνει και αυτό ένα εξαιρετικό Videoclip, τραγούδι που είναι φτιαγμένο για live και να σε βάλει στο κλίμα του δίσκου. Και στα τρία αυτά τραγούδια ακούμε τους Behemoth όπως ποτέ ξανά. Οι κιθάρες είναι επιβλητικές, οι εναλλαγές απόλυτα εμπνευσμένες και μια μπάντα να είναι σε έξαρση.
Η λογική στα επόμενα δύο τραγούδια είναι να γραφτεί μουσική που να εξυπηρετεί το σύνολο, όπως είχε κάνει το συγκρότημα και στο απόλυτα επιτυχημένο "Evangelion" και έτσι λοιπόν τα "If Crucifixion Was Not Enough…" και "Angelvs XIII" γεμίζουν όμορφα το album σε αντίθεση με το "The Satanist", που όλα τα τραγούδια του ήταν "πρωταγωνιστές".
Το "Sabbath Mater" ξαφνιάζει με τη prog rock διάθεσή του και σίγουρα είναι μια από τις ομορφότερες στιγμές του δίσκου. Γενικότερα μέσα στο album όποιος δώσει χρόνο θα ακούσει αρκετές τέτοιες στιγμές.
"O Father O Satan O Sun! Part 2" θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το "Havohej Pantocrator" λόγω της αισθητικής και του συναισθήματος που εκπέμπει. Πραγματικά ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου.
Το album κλείνει ατμοσφαιρικά με μια δόση μελαγχολίας με τα "Rom 5:8" και "We Are the Next 1000 Years", για να ολοκληρωθεί με το πολύ καλό instrumental "Coagvla".
Στιχουργικά ο δίσκος είναι ο πιο βιβλικός που έχει κάνει ο Nergal μέσα από τη σκοπιά και τις θεωρίες του Aleister Crowley.
Κάτι που αποτυπώνει πολύ όμορφα ο Ιταλός ζωγράφος Nicola Samori στο εξώφυλλο του δίσκου. Εδώ θα μου επιτρέψετε να σταθώ λίγο στο artwork του album και γενικά στην αντιμετώπιση του Nergal πάνω σε αυτόν τον τομέα. O άνθρωπος αυτός ασχολείται κυριολεκτικά με την κάθε λεπτομέρεια που έχει να κάνει με τη δουλειά του και νομίζω πρέπει να γίνει οδηγός σε κάθε νεότερο καλλιτέχνη. Πιάνοντας το ΙLYAYD στα χέρια μου έμεινα άφωνος με τη δουλειά που έχει γίνει στο εικαστικό κομμάτι και πιστέψτε με, σπάνια να με ενθουσιάσει τόσο πολύ όλο το artwork. Κάθε σελίδα και μια φοβερή φωτογράφιση της μπάντας από τη φωτογράφο Sylvia Makris και πρωταγωνιστικό μοντέλο τη Melanie Gaydos, σε μια βιβλικών διαστάσεων concept φωτογράφιση και δικαιολογημένα η μπάντα έκανε έκθεση γι αυτό το λόγο.
Πραγματικά εάν σας αρέσει ο δίσκος αγοράστε τον και μη γίνει ένας ανούσιος άψυχος φάκελος στα αρχεία του υπολογιστή σας. Κάτι που πρέπει να κάνουμε με ότι μας αρέσει φυσικά.
Το "I Loved You at Your Darkest" δεν ξεπερνάει το "The Satanist", αλλά έχει όμως τη δική του προσωπικότητα και στέκεται ως ένας ακόμα σπουδαίος δίσκος της μπάντας.
VIDI ZOS ET MEA
Δημήτρης Άγας 8.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου