GOD IN A CONE: "Shark Was A Boy" (Album Review)

Οι God In A Cone είναι το προσωπικό project του Νίκου Μαρίνου, ο οποίος κινείται σε πολύ πειραματικά μονοπάτια, συνδυάζοντας με ένα ξεχωριστό τρόπο πάρα πολλά μουσικά είδη, μέσα από ένα ηλεκτρικό πρίσμα.

Το "Shark Was A Boy" λοιπόν, έχει πολλά να δώσει στους metalheads που διαβάζουν αυτό το κείμενο.

Το album ξεκινάει με το "Χάρος", το οποίο στο πρώτο του μισό, βασίζεται στις φόρμες της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, θυμίζοντας τους VIC και τους ROT, στο τραγούδι "The Path" και το τραγούδι ολοκληρώνεται με γρήγορες Grindcore, Punk ταχύτητες.

Ακολουθεί το "Πάθος", που θυμίζει πολύ τους Kvelertak, συνδυασμένο με ελληνική λαϊκή μουσική των 70's. 

Το ομότιτλο είναι πραγματικά ένα από τα ομορφότερα τραγούδια που έχω ακούσει φέτος, κοντά στο ύφος των Jethro Tull, με ένα κέλτικο συναίσθημα να το διέπει.

Στη συνέχεια το "Mesopelagian Drown", θα ενθουσιάσει τους φίλους των Black Label Society, καθώς η φωνή του Νίκου, σε συνδυασμό με το στυλ του τραγουδιού, φέρνουν στο νου τον Zakk Wylde και την μπάντα του και εδώ όμως έχουμε ένα ακόμη πάντρεμα, αυτή τη φορά με ελληνικό ροκ των 90's.

Το "Megalodon Carcharodon", είναι το σκοτεινότερο τραγούδι αυτού του ιδιαίτερου δίσκου, και κινείται σε επιβλητικούς, επικούς, Black Metal ρυθμούς, οι οποίοι παντρεύονται με Reggae και Soul μελωδίες!!! Το "H3llo" βασίζεται σε καθαρά ηλεκτρονική μουσική και Ambient, το οποίο προσωπικά δεν με ξενίζει καθόλου, καθώς έχει το χάρισμα να ταξιδεύει τον ακροατή με έναν δικό του τρόπο. Ο δίσκος τελειώνει με το "Coneworld", το οποίο έχει μια όμορφη Alternative Rock/Metal αισθητική και κλείνει υπέροχα αυτό το πραγματικά ξεχωριστό album!!

Tο "Shark Was A Boy" λοιπόν, μου θυμίζει ένα εκρηκτικό coctail, που πιστέψτε με, αξίζει να απολαύσετε.     8,5/10 

Δημήτρης Άγας

MALEFACTOR: "Sixth Legion" (Album Review)

Μια τεράστια έκπληξη περιμένει τους φίλους του επικού μελωδικού Death/Black Metal, καθώς η επιστροφή μετά από 4 χρόνια των βραζιλιάνων Μalefactor, είναι το λιγότερο εντυπωσιακή! Ο δίσκος σφύζει από ριφφάρες και Ηeavy Μetal μελωδίες και ο Lord Vlad τραγουδάει καλύτερα από ποτέ, με τα καθαρά του φωνητικά να κάνουν το δίσκο προσιτό και σε ανοιχτόμυαλους φίλους του Heavy Metal. Ακούστε για παράδειγμα το "The Styx River"!

Ο δίσκος δεν λέγεται τυχαία "Sixth Legion", καθώς είναι το έκτο studio album που ηχογραφεί η μπάντα από το 1991 έως σήμερα.

Η ίδια η μπάντα δηλώνει οτι αυτός ο δίσκος είναι η αναγέννησή της και αυτό είναι κάτι με το οποίο συμφωνώ απόλυτα, γιορτάζοντας έτσι τα 25 χρόνια, από τότε που δημιουργήθηκε αυτή η διαβολική συμμορία!!

Τα τραγούδια πραγματικά αποπνέουν κάτι το πολύ σκοτεινό και επικό αλλά σε αυτό έπαιξε ρόλο και η παραγωγή που είναι σφιχτοδεμένη και δημιουργεί ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.

Τραγούδια όπως το "Sodom and Gomorrah" είναι απολύτως εθιστικά. Αν και χαρακτήρισα το ίδιο album ως μια έκπληξη για το ελληνικό κοινό, υπάρχει μια ακόμη, καθώς οι Malefactor διασκευάζουν μοναδικά το "Down at the Valley of the Great Encounter", των θρυλικών δικών μας Horrified, από το κλασικό "In the Garden of the Unearthly Delights"!! Μια διασκευή που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά την κληρονομιά που έχει αφήσει η σκηνή μας!

Ακούγοντας τον δίσκο, αυτό που σου μένει στο μυαλό είναι ο συνδυασμός απόλυτης επικής μουσικής, που θα αρέσει σε οπαδούς συγκροτημάτων, όπως οι Doomsword, σε συνδυασμό με μελωδικό Black Metal, επηρεασμένο κυρίως από την σουηδική σκηνή. Αν μπορούμε να θεωρήσουμε μόνο μια μπάντα ως επιρροή των Malefactor, φυσικά και αυτή είναι οι Dissection, ακούστε για παράδειγμα το πέρασμα στη μέση του τραγουδιού "Stygia" και θα καταλάβετε. 

Δυναμικό come back λοιπόν για τους Malefactor, που αξίζει να ακούσετε!    9/10 

Δημήτρης Άγας

KAWIR: "Εξιλασμός" (Album Review)

Oι Kawir από το "Ισόθεος" και μετά διανύουν σίγουρα την πιο παραγωγική εποχή της ομολογουμένως ένδοξης πορείας τους. To κοινό της λατινικής Αμερικής με την αγάπη του και την ενέργεια που μετέφερε στην μπάντα, τους έδωσε μια τόσο μεγάλη ώθηση ώστε ενάμιση χρόνο μετά το "Πάτερ Ήλιε Μήτερ Σελάνα", να έχουμε το νέο δίσκο που ονομάζεται "Εξιλασμός", ο oποίος είναι concept δίσκος, εμπνευσμένος όπως πάντα από την Αρχαία Ελληνική μυθολογία. Το concept του δίσκου το αναλύει ο Therthonax στη συνέντευξη που μου παραχώρησε για το Under The Sign Of Metal και μπορείτε να την δείτε πατώντας εδώ.

Εδώ λοιπόν θα σταθούμε περισσότερο στο μουσικό κομμάτι, που πιστέψτε με, έχει πολλά πράγματα να δώσει και πάει τους Kawir ένα βήμα μπροστά!!

Ο δίσκος ξεκινάει με το "Lykaon" και μετά τις κραυγές των λύκων ακούμε τα πρώτα riff, που είναι ξεκάθαρα επηρεασμένα από τους Black Sabbath, σε συνδυασμό με το γνώριμο παίξιμο των Kawir. Ακολουθεί το "Oedipus" και η τρίχα κάγκελο, με την εντυπωσιακή ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι Kawir και σε συνδυασμό με τις Maiden μελωδίες, το τραγούδι μέχρι τέλους σε ωθεί για ένα ασταμάτητο headbanging. Στα συν, τα χορωδιακά φωνητικά του Αλέξανδρου από Macabre Omen!!! To "Tantalus" μπαίνει δυναμικά και είναι ένα τραγούδι που σίγουρα είναι ιδανικό για τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας, καθώς δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο από το πέρασμά του! Το "Thyestia Deipna" είναι σίγουρα ό,τι πιο ξεχωριστό έχουν γράψει ποτέ οι Kawir και πραγματικά σου δημιουργεί εικόνες και σε μεταφέρει όντως στην αρχαιοελληνική εποχή, κάτι που επιθυμεί η μπάντα σε κάθε της πόνημα.

Ακολουθεί το "Agamemnon", που είναι η τρανή απόδειξη γιατί οι Kawir είναι αυτοί που είναι, γράφοντας πραγματικά Black Metal ύμνους που προορίζονται για διαχρονικοί. Η συμμετοχή του Αλέξανδρου και εδώ, κάτι παραπάνω από εξαιρετική!! Ο δίσκος τελειώνει με το "Orestes", ένα άκρως μελωδικό τραγούδι με τις Maidenικές μελωδίες του και τα χαρακτηριστικά χορωδιακά "ΩΩΩ", τα οποία τα κάνει και πάλι ο Αλέξανδρος.

Συνολικά λοιπόν το "Εξιλασμός" είναι ανώτερο από τον προκάτοχό του, όχι μόνο μουσικά αλλά και στην παραγωγή.

Ένα από στοιχεία όμως που απογειώνουν το album, είναι οτι οι Kawir "βουτάνε" πάρα πολύ μέσα στο παραδοσιακό Heavy Metal, κάτι που έκανε ανέκαθεν η σκηνή μας, αλλά εδώ είναι ακόμη πιο εμφανές, καθώς μέχρι και Heavy Metal solo ακούμε στο "Orestes", κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά σε δίσκο της μπάντας!!! Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας στο album, είναι η πολύ έξυπνη συνεργασία με τον Αλέξανδρο των Macabre Omen, που ανεβάζει level τη συνολική δουλειά! Όσοι δεν έχετε ακούσει το "Gods of War - At War", σπεύσατε!

Μέχρι τον επόμενο δίσκο των Kawir, που τον βλέπω να έρχεται πολύ σύντομα, βάλτε στο τέρμα τον "Εξιλασμό" και απολαύστε αυτόν τον εκπληκτικό δίσκο!     9,5/10 

Δημήτρης Άγας

KAWIR: Interview with Therthonax

LLOTH: "Αθάνατη [Athanati]" (Studio Report)

Βρέθηκα στα studio Εσώτερον για λογαριασμό του Under The Sign Of Metal, ώστε να ακούσω το νέο δίσκο των Lloth - "Αθάνατη", εκεί με υποδέχθηκε o Νίκος Sic Μαίης τραγουδιστής και το παλιότερο πλέον μέλος της μπάντας μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του group. 

Εδώ να πούμε οτι το συγκρότημα το είχε δημιουργήσει η Τristessa των Astarte το 1995 και οτι το album όπως καταλαβαίνετε και από τον τίτλο είναι εξολοκλήρου αφιερωμένο στη μνήμη της από τον σύζυγό της Νίκο.

Το album ξεκινάει με το πασίγνωστο πλέον "Αθάνατη", το οποίο έχει γίνει και videoclip με μια ανώτερη studio εκτέλεση, και φυσικά καλύτερο ήχο, καθώς η μίξη και το mastering έχουν γίνει στα θρυλικά Tico-Tico της Φινλανδίας!

Ακολουθεί το "Archos", ένα πολύ όμορφο τραγούδι, κινούμενο σε επικούς μελωδικούς Black Metal ήχους, το οποίο είναι και αφιερωμένο στο γιο της Tristessa και του Νίκου.

Το "Pan" με τον έντονο Folk χαρακτήρα του θυμίζει πολύ μπάντες όπως Κawir και σίγουρα θα αρέσει πολύ στους οπαδούς της ελληνικής σκηνής και όχι μόνο!

Στη συνέχεια το "Born in Sin", που σε ταξιδεύει στα θρυλικά 90's με ένα Paradise Lost πέρασμα στα φωνητικά και στις μελωδίες του.

Η ποιο έντονη συναισθηματικά στιγμή του δίσκου, γιατί υπάρχουν πολλές τέτοιες, ήταν στο άκουσμα του "In The Name Of Love (Sacrifice)", οι λόγοι πολλοί, πολλές από τις υπέροχες μελωδίες του είχαν γραφτεί από την Tristessa, πριν φύγει άδικα από την ζωή, η συμμετοχή του Ευθύμη Καραδήμα των Nightfall, The Slayerking είναι συγκλονιστική και μαζί με τον Νίκο κάνουν ένα ντουέτο που ανεβάζει το τραγούδι σε άλλο επίπεδο. Άλλος ένας λόγος ο οποίος συγκινήθηκα προσωπικά ήταν οτι το λιτό του videoclip καταφέρνει να περάσει τις δύσκολες στιγμές που έζησε η Tristessa και να θυμίσει σε όλους την μάχη που έδωσε.

O δίσκος ανεβάζει στροφές με το "Alles Black"  που θυμίζει παλιούς Sentenced. Εδώ να πούμε πως γενικότερα η δουλειά στις κιθάρες είναι εξαιρετική. Η ποιο δυνατή στιγμή του δίσκου έρχεται με το "Hell (Is A Place On Earth)" ένα περισσότερο Melodic Death τραγούδι.

Το "Emptiness" με την καθοριστική συμμετοχή του σπουδαίου Σάκη Τόλη των Rotting Christ είναι ένα πολύ διαφορετικό τραγούδι από αυτά που τον έχουμε συνηθίσει να τραγουδάει, που όμως καταφέρνει να το αναδείξει σημαντικά. Λίγο πριν το φινάλε υπάρχει το "Τristessa", με την μοναδική Ανδρονίκη Σκουλά και την εξωπραγματική φωνή της και με συνοδεία τον Νίκο και τις καθηλωτικές μελωδίες που παίζει από την ακουστική κιθάρα της Tristessa. Δύσκολα περιγράφεται αυτό το τραγούδι και τα συναισθήματα που προκαλεί. Πανέμορφο και το videoclip του που θα κυκλοφορήσει σύντομα η μπάντα.

Ο δίσκος κλείνει με το επίσης πασίγνωστο "I(Dead Inside)", σε μια εξίσου ανώτερη εκτέλεση από το αρχικό. Νομίζω όμως οτι αξίζει να σταθώ και στο εξώφυλλο του δίσκου, ζωγραφισμένο στο χέρι από τον Τimo Wuerz, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν και με τις Αstarte αλλά και του θρυλικούς Νecromantia! Το εξώφυλλο απεικονίζει την Tristessa να την υποδέχονται στον Όλυμπο οι Θεοί!

Συνολικά εκτός του οτι έχουμε να κάνουμε με ένα album που πιστεύω οτι θα αρέσει στους φίλους του μελωδικού Black Metal ήχου, νομίζω οτι  τιμά μοναδικά την μνήμη και την κληρονομιά της Τristessa των Astarte και αυτό είναι πολύ σημαντικό!

ΑΘΑΝΑΤΗ!!

Δημήτρης Άγας