Η ανακοίνωση οτι οι Judas Priest θα κυκλοφορήσουν νέο album, είναι ικανή από μόνη της να σκορπίσει χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους. Τι συμβαίνει όμως όταν το album ξεπερνά κάθε προσδοκία ακόμα και του μεγαλύτερου die hard οπαδού; Τότε όλο αυτό μετατρέπεται σε μια γιορτή της μουσικής. Το βλέπεις παντού, σε δισκάδικα, σε metal clubs και γενικά όπου συναντήσεις metalheads, θα δεις πρόσωπα χαρούμενα να σου μιλάνε για την φλόγα που καίει άσβεστη στην ψυχή των Priest και αναζωπυρώνει για ακόμη μια φορά την δική μας.
Επίσης στα social media θα δεις από την Metal Queen, Doro, έως τον Silenoz των Dimmu Borgir, να συγχαίρουν τους Metal Gods για την εκπληκτική νέα τους δουλειά.
Οι Judas Priest από το 1970 που δημιουργήθηκαν, έως τώρα, με την στάση τους και το καλλιτεχνικό τους όραμα, σημάδεψαν και καθόρισαν για πάντα το Heavy Metal, με δίσκους όπως τα "Sad Wings of Destiny", "Killing Machine", "British Steel", "Screaming for Vengeance", "Turbo", "Painkiller" κ.α. Ας γυρίσουμε όμως τον χρόνο 15 χρόνια πίσω στο 2003, όταν η είδηση της επιστροφής του Metal God, Rob Halford, στις τάξεις του συγκροτήματος έφερε μεγάλο ενθουσιασμό και προσδοκίες στους οπαδούς τους. Αυτό πήρε σάρκα και οστά το 2005, με το εξαιρετικό "Angel of Retribution", που ξαναπήγε τους Priest ξανά στη κορυφή, ακολούθησε το 2008 το "Nostradamus", που δεν ήταν το κλασικό άμεσο heavy που μας έχουν συνηθίσει, αλλά που αν του δώσεις το χρόνου του θα αποκαλυφθεί μέρος της μαγείας των Priest. Πριν 4 χρόνια η μπάντα μας ξανά συστήνεται με το φορτωμένο τραγούδια, "Redeemer of Souls", που είναι ένα πολύ ευχάριστο άκουσμα. Φέτος λοιπόν ήρθε η ώρα του "Firepower", που ήδη χαίρει καθολικής αποδοχής από παλιούς και νέους fan, σε σημείο που και "Painkiller 2" να το είχε ονομάσει η μπάντα, δεν θα ενοχλούσε κανέναν.
Και ο λόγος? Δεν είναι ένας άλλα τρεις. Η συνοχή του, η παραγωγή του και φυσικά το κυριότερο απ' όλα τα ίδια του τα τραγούδια.
Σοφή κίνηση η επιστροφή πίσω από την κονσόλα του θρυλικού Τοm Allom, αλλά και φυσικά του Andy Sneap, ο οποίος θα αντικαταστήσει στη επερχόμενη περιοδεία τον riff master Glenn Tipton. Eδω θα θέλαμε να του ευχηθούμε οτι καλύτερο στο θέμα υγείας που αντιμετωπίζει.
Ο δίσκος σε αρπάζει από τα μούτρα και σε καθίζει στο σκαμνί, για να σου θυμίσει τι εστί Heavy Metal, με δύο απανωτές εκρήξεις αδρεναλίνης, τα "Firepower" και "Lightning Strike" που όσο "εύκολα" και αν ακούγονται, 100 χρόνια να προσπαθούσαν άλλες μπάντες δεν θα μπορούσαν να τα συνθέσουν. Ακολουθεί το "Evil Never Dies" και καταλαβαίνεις οτι ο τρελός καραφλός βρίσκεται σε μεγάλα κέφια. Στη συνέχεια το "Never The Heroes" δικαιώνει επιτέλους τους φίλους της Turbo εποχής, στο "Necromancer", θαυμάζουμε και γι ακόμη μια φορά το ταλέντο του Rob Halford να κάνει εθιστική οτι λέξη τραγουδά. Το πρώτο μεγάλο έπος ακούει στο όνομα "Children Of The Sun", που θυμίζει Black Sabbath εποχής Dio και προκαλεί δέος.
Το πανέμορφο μικρό instrumental "Guardians", μας προϊδεάζει για το καλύτερο τραγούδι του album που ονομάζεται "Rising From Ruins". Mε τέτοια τραγούδια γίνανε θρύλοι και συνεχίζουν να γράφουν ιστορία. Στο "Flame Thrower" που ακολουθεί, νομίζεις ότι ο Metal God φτύνει φωτιά στο μικρόφωνο, τραγούδι που θα λατρέψει και ο πιο δύσκολος οπαδός τους. Το "Spectre" δείχνει το συνθετικό όραμα των Priest, πους όπως προείπαμε είναι ασταμάτητο. Πάντα οι επικές στιγμές της μπάντας έρχονται για να μείνουν και το ίδιο συμβαίνει με το "Traitors Gate". Η προσωπική μου αδυναμία είναι το ξεσηκωτικό "No Surrender", που θα μπορούσε άνετα να ήταν σε ντεμπούτο 20ριδων, που θέλανε να κατακτήσουν τον κόσμο όλο και αυτό δείχνει πολλά για την ποιότητα του δίσκου. Το βαρύ και ασήκωτο "Lone Wolf", μοιάζει βγαλμένο από την προσωπική δισκογραφία του Rob Halford. Oι Priest κλείνουν αυτό το σπουδαίο album με μια power ballad το "Sea Of Red" συνεχίζοντας το σερί πολύ όμορφων τέτοιων στιγμών που έχουν στις τελευταίες τους κυκλοφορίες.
Οι Judas Priest λοιπόν, ως άλλος Προμηθέας, φέρνουν το φως και τη γνώση ξανά με το "Firepower" και εμείς προσκυνάμε ταπεινά το μεγαλείο τους.
100% HEAVY METAL. ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ - MADE IN ENGLAND 9/10
Δημήτρης Άγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου