10 χρόνια πέρασαν από το πρώτο Full-length των Macabre Omen "The Ancient Returns", 10 χρόνια που μέσα σε αυτά ο θάνατος του πατέρα του Αλέξανδρου συνέβαλε στο ξεχωριστό συναίσθημα που σου προκαλεί το δεύτερο album της μπάντας, "Gods of War - At War", καθώς αυτήν την πολύ ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή στη ζωή του κάθε ανθρώπου, την ενέταξε μέσα στην μουσική του δίσκου και προέκυψαν δύο μεγάλα τραγούδια, για τα οποία θα μιλήσουμε στη συνέχεια...
Ο δίσκος είναι ένα εκπληκτικό Epic/Pagan Black Metal άκουσμα, επηρεασμένο από τους μεγάλους Bathory, με τα επιβλητικά επικά χορωδιακά ρεφρέν. Τα σπαραξικάρδια φωνητικά σε σημεία θυμίζουν τους πρώιμους Burzum και φυσικά οι μελωδίες δίνουν και αυτές δυναμικά το παρόν, όπως σε όλα τα μεγάλα album που μας έχει χαρίσει η ελληνική σκηνή.
Το album ξεκινάει με τo "I See, The Sea!", ένα τραγούδι που ταξιδεύει τον ακροατή πάνω από την θάλασσα του Αιγαίου Πελάγους και τον κάνει συνοδοιπόρο των Τελχίνων, που παραδίδουν τo πνεύμα ελεύθερο στο νησί του Ηλίου, μια πραγματική νίκη της ψυχής απέναντι στον θάνατο, ατενίζοντας την θάλασσα.
To ομότιτλο που ακολουθεί είναι ένα άκρως επικό τραγούδι με πολλές εναλλαγές, με την πιο σκοτεινή στιγμή του album να εσωκλείεται σε αυτό και με ένα ρεφρέν να σου κολλάει από το πρώτο άκουσμα στο μυαλό.
"Man of 300 Voices" και η προσέγγιση των Macabre Omen, στο χιλιοειπωμένο θέμα του Λεωνίδα και των τριακοσίων, είναι με διαφορά από τις πιο ενδιαφέρουσες, ειδικά με το ακουστικό intro που μας μεταφέρει στην αρχαία Ελλάδα και τα guest φωνητικά του Gothmog να προσδίδουν extra πώρωση.
Στη συνέχεια ακολουθεί το "Hellenes Do Not Fight like Heroes, Heroes Fight like Hellenes", που έχει ως τίτλο του το ιστορικό απόφθεγμα του Winston Churchill, που ειπώθηκε κατά την διάρκεια του B παγκοσμίου πολέμου, με ένα πολύ ωραίο ρεφρέν, συνοδευόμενο από επικές μελωδίες.
Το "From Son To Father" στιγματίζει τον δίσκο, όπως και ο θάνατος του πατέρα του Αλέξανδρου στιγμάτισε τον ίδιο, όπως προανέφερα και στον πρόλογο και έτσι δημιούργησε αυτό το πραγματικό έπος, που χωρίς υπερβολή θεωρώ πως είναι το ελληνικό "One Rode To Asa Bay", με το ηχογραφημένο ποίημα από τον πατέρα του, όταν εκείνος αποχαιρετούσε τον δικό του πατέρα, να συγκλονίζει στο φινάλε!!!
Ακολουθεί το "Rhodian Pride, Lindian Might", που είναι αφιερωμένο στη Ρόδο, από όπου και ήταν η έδρα της μπάντας στο ξεκίνημα, με ένα riff που είναι λες και βγήκε από το "Thy Mighty Contract" των Rotting Christ!
Ο δίσκος ολοκληρώνεται με τα απίστευτα "Alexandros - Ode A' και Β'", που αναφέρονται στον Μέγα Αλέξανδρο. Στο Part A συμμετέχει ξανά ο Gothmog και το Part B είναι το δεύτερο τραγούδι που ανέφερα στον πρόλογο, καθώς στο τελείωμά του έχουμε την ολοκλήρωση του ποιήματος από τον Αλέξανδρο και το δικό του αντίο στον πατέρα του!
Το album αποτελείται και από ένα όμορφο booklet με μια σειρά πολύ ωραίων φωτογραφιών και είναι προσεγμένο στην κάθε του λεπτομέρεια, ως όφειλε ένα album που θα θεωρείται μνημείο για την ελληνική σκηνή και ένα από τα καλύτερα του 2015.
"I know ..." 9/ 10
Δημήτρης Άγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου