Έχω αρχίσει να πιστεύω όλο και πιο πολύ, ότι τα συγκροτήματα που προέρχονται από την Underground Black Metal σκηνή και στην πορεία εξελίσσουν τον ήχο τους, ακόμα και αν καταλήξουν κάπου αλλού, πάντα οι ρίζες τους θα είναι εκεί και ειδικά αν το έχουν στο αίμα τους το "οπαδιλίκι" και την "αυθεντικότητα", όπως οι Moonspell, πάντα θα μας προσφέρουν δίσκους που θα μιλάνε λίγο πολύ κατευθείαν στην ψυχή μας χωρίς πολλά πολλά.
Έτσι λοιπόν και οι Πορτογάλοι στις αρχές των 9O's ταρακούνησαν τους underground κύκλους, με το "Anno Satanæ" (Demo) και το "Under the Moonspell" (EP) και στην συνέχεια ηχογράφησαν τα δύο album που σημάδεψαν μια ολόκληρη Metal γενιά, αλλά και τους ίδιους και σε αυτά υπάρχουν για πρώτη φορά ξεκάθαρα τα δύο πρόσωπα των Moonspell, το Black, (Wolfheart) και το Gothic, (Irreligious), από τότε άρχισαν να πειραματίζονται, να εξελίσσονται, πάντα όμως προσφέροντας αξιόλογες δουλειές και φτάνοντας ξανά στην κορυφή με τα, "The Antidote" και "Night Eternal", όντας πλέον μια σύγχρονη Dark Metal μπάντα, που είχε ενώσει αυτά τα δύο είδη, με ένα δικό της ξεχωριστό τρόπο, διασπώντας τα ξανά, στο προηγούμενο διπλό album "Alpha Noir /Omega White".
Φέτος οι Moonspell έρχονται με ένα Gothic album, που θα αγαπήσει κάθε φίλος της καλής μουσικής, γιατί η μαγεία του βρίσκεται στο λιτό, αλλά συνάμα μαγικό feeling των συνθέσεων.
Το album ονομάζεται "Extinct" και αποτελείται από 10 συνθέσεις, όπου μέσα σε αυτές ακούμε και νέα πράγματα από τους Moonspell, όπως στα "Breathe (Until We Are No More)" και "Medusalem", που έχουν έναν πιο ανατολίτικο αέρα, θυμίζοντας λίγο το "All Is One" των Orphaned Land, χωρίς για ακόμη μια φορά να χάνουν τον Gothic χαρακτήρα τους, πράγμα που δεν είναι καθόλου τυχαίο, καθώς και στα δύο συμμετέχει το Mumin Sesler group, που αποτελείται από μουσικούς από την Κωνσταντινούπολη και το Τel - Αviv, αλλά και ο πρώην κιθαρίστας των Orphaned Land, Υossi Sassi, με την μπουζουκιθάρα του, στο δεύτερο.
Άλλη μια όμορφη συμμετοχή, είναι από την χορεύτρια χορού της κοιλιάς, Foroogh Kardansani (MAHAFSOUN), γνωστή σε όλους από τον χορό της υπό τους ήχους γνωστών Metal τραγουδιών, η οποία στο album κάνει την αφήγηση στα μισά του "Medusalem", στην Περσική γλώσσα.
Όλα τα μέλη των Moonspell είναι σε εξαιρετική φόρμα, αποδίδοντας τα μέγιστα, με πρώτο και καλύτερο φυσικά τον Fernando Ribeiro, που ερμηνεύει φανταστικά και φτάνοντας την φωνή του σε επίπεδα που δεν έχουμε ξανακούσει, όπως στο "Malignia", που σε σημεία θυμίζει την εξωπραγματική φωνή του "δικού μας", Σωτήρη Βαγενά των Septicflesh. Εκτός όμως του ότι ο Ribeiro είναι ένας εκ των 4-5 κορυφαίων frontmen στην ατμοσφαιρική σκηνή, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι και ένας εξαιρετικός στιχουργός, πράγμα που αποδεικνύεται περίτρανα και στο "Extinct".
O Mike Gaspar και ο Aires Pereira σε drums και μπάσο αντίστοιχα, έχουν απίστευτο όγκο στον ήχο τους και συνυπεύθυνος για αυτό είναι ο David Castillo, που έκανε την ηχογράφηση, αλλά φυσικά και ο τεράστιος Jens Bogren, που έκανε την παραγωγή.
Ο Pedro Paixão μαγεύει για ακόμη μια φορά στα πλήκτρα και ο Ricardo Amorim κεντάει στις κιθάρες, που πιάνουν τον ακροατή απ'τον λαιμό, ακούστε π.χ. το "Domina".
Μια απώλεια που έχει επηρεάσει την μπάντα και ακόμα 5 χρόνια μετά δεν έχει καταφέρει να αποδεχτεί, είναι ο χαμός του πολύ καλού τους φίλου, Peter Steele των Type O Negative και νομίζω όταν ακούμε το "Funeral Bloom", είναι λες και βρίσκεται εκεί μαζί τους στο studio.
Ο δίσκος κλείνει με το μόλις 02:48 λεπτών, "La Baphomette", που όμως αρκούν να του δώσουν τον τίτλο ενός εκ των καλύτερων Gothic τραγουδιών που γράφτηκαν ποτέ.
Θα σας πρότεινα να προτιμήσετε μια εκ των Limited Edition του album, όχι τόσο για τα δυστυχώς αδιάφορα Bonus Tracks, που δεν είναι τίποτε άλλο από διαφορετικές εκδόσεις των ήδη υπάρχοντων τραγουδιών, αλλά για το Bonus DVD, με το "Road to Extinction" (From so Simple, a Beginning) (Documentary), που ξεπερνάει τα όρια ενός βαρετού Making of και είναι κάτι που μπορείς ευχάριστα να ξαναπαρακολουθήσεις.
To εξαιρετικό artwork, για ακόμη μια φορά, είναι από τον κορυφαίο στο είδος του, Έλληνα καλλιτέχνη, Seth Siro Anton, που έχει φιλοτεχνήσει όλα τους τα Studio album, από το "Night Eternal" και έπειτα, με αυτή τη φορά να κάνει την υπέρβαση και να δημιουργεί 3 εξώφυλλα, ένα για το απλό CD, ένα για το Limited και ένα για την έκδοση βινυλίου και φυσικά όλο το υπόλοιπο artwork.
Πάρτε λοιπόν μια βαθιά αναπνοή και απολαύστε ένα από τα καλύτερα album της χρονιάς.
Black Magic Unconditional Love 9/ 10
Δημήτρης Άγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου