SONATA ANTARTIKA: “Σονάτα Σε Τρολ Μινόρε” (Album Review)

Οι Comedy Metal μπάντες συνήθως αντιμετωπίζονται προκαταληπτικά λόγω των στίχων τους και η φράση “αν γράφανε σοβαρά θα ήταν μπαντάρα”, είναι χαρακτηριστική της σοβαροφάνειας που μας χαρακτηρίζει, κάτι που το θεωρώ άδικο, καθώς η σκηνή έχει αξιόλογες μπάντες, όπως οι Anorimoi, Trendy HooliGuns και φυσικά οι Sonata Antartika!

Στο “Σονάτα Σε Τρολ Μινόρε”, οι Sonata Antartika μας παρουσιάζουν έναν πραγματικά καλό Comedy album με εξαιρετική μουσική. O δίσκος ξεκινάει με το “Αυτοκρατορικός Μάρτης”, που ουσιαστικά είναι μια διασκευή του “The Imperial March”, από την ταινία Star Wars, Το “Τιζέρι” αναφέρεται στην περίπτωση που κάποιος μπαίνει στην μακάβρια λίστα του friendzone, με μια εύστοχη αναφορά στον “τύπο” απ’ το  Game Of Thrones,  που δεν ψήνεται η Καλήσι!!! Στο “Omgnoobreportplsban (Γελάω Έξω Δυνατά)” σατιρίζεται η καθημερινότητα ενός παίκτη LoL και οι χαμένες στιγμές του μέσα στον χωροχρόνο! Ακολουθεί το “Βυζγιά”, με την συμμετοχή του Θεού Τραμπάκουλα από τους Ανώριμους, με θέμα του τις προκλητικές φωτογραφίες στο Facebook για μερικά like, με αποτέλεσμα τα λιγούρια να χτυπάνε ξανά, ακολουθεί μια πολύ ωραία μπαλάντα ερωτικής απογοήτευσης, με τον τίτλο “Χάππης Χίππος”, στο “Sexdoll Containing The Lube To Protect Its User Against Stitches From He Who Is In The ER”, οι Sonata αναφέρονται, με τον δικό τους τρόπο, στην οικονομική κρίση που ζούμε, μιλώντας για το δράμα που έζησε ένας συμπολίτης μας, καθώς αναγκάστηκε, λόγω έλλειψης χρημάτων, να πουλήσει την φουσκωτή του κούκλα Μαριαλένα ή αλλιώς Λουλού!!! Το εκπληκτικό parody στο “Metalcore (Meh-tal-core)” είναι το μεγάλο hit του δίσκου, στη συνέχεια έχουμε το “Middle Earth Blv.”, με την συμμετοχή της εξαιρετικής Έφης Ευαγγελινού των Dark Matter, στα γυναικεία φωνητικά και του Αlex Φλούρου των Seduce The Heaven, στις κιθάρες, αναφερόμενο στην καθυστέρηση στα ραντεβού, που προκύπτει από ένα συνδυασμό αφηρημάδας και κίνησης, μετά από ένα χαβαλετζίδικο parody στο “Black Metal (Βλακ Μέταλ)” και τον πλατωνικό έρωτα με μια Αγελάδα, ο δίσκος κλείνει με το δυναμικό “Θρας Ρε Νιάμου”, που φυσικά είναι και αυτό ένα parody στο Thrash.

Απ’ ότι καταλάβατε και στιχουργικά ο δίσκος έχει πολύ γέλιο και μπορεί να συγκριθεί μόνο με το “17 κατσαρίδες” των Ανώριμων, οι οποίοι βοήθησαν σε αυτό το album, καθώς εκτός του Τραμπάκουλα, συμμετείχε και ο John Mcris (Satrigiannis) στην παραγωγή του δίσκου!

Το ωραίο artwork, που θυμίζει λίγο το “A Night at the Opera” των Blind Guardian, είναι από το: Neopithecus Illustration!

ΜΟΝΟ ΚΩΡ    9/ 10

Δημήτρης Άγας