Παρευρέθηκα στο Basement Studio για λογαριασμό του Under The Sign Of Metal, ώστε να ακούσω το νέο δίσκο των Prejudice Reborn, "Lord Of Light". Η μπάντα συνεπής στο ραντεβού της, φιλική και ευδιάθετη, περίμενε με ιδιαίτερη ανυπομονησία να ακούσουμε τον δίσκο, καθώς είμαστε από τους πρώτους που ακούμε το νέο υλικό.
Η στιγμή λοιπόν ήρθε και ο κιθαρίστας της μπάντας Κώστας Καράβολας πάτησε το play και τα πρώτα riff από το νέο δίσκο κατέκλυσαν τον χώρο και με έκαναν να θυμηθώ κατευθείαν, οτι αυτή η μπάντα, πάντα συνδύαζε υπέροχα την εποχή του Load/ReLoad των Metallica, με το σύγχρονο αμερικάνικο Heavy του σήμερα, μόνο που εδώ τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα και από το πρώτο τραγούδι, δείχνουν την διάθεσή τους να το πάνε ακόμα παραπέρα, με όμορφους πειραματισμούς. Το "Prejudice" λοιπόν, είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει το συγκρότημα γενικότερα, με ένα υπέροχο ανατολίτικο πέρασμα που καθηλώνει τον ακροατή, χωρίς να είναι καθόλου ξένο και αυτό είναι σημαντικό.
Το "Insomnia" που ακολουθεί, το γνωρίζετε ήδη, καθώς η μπάντα το έχει ανεβάσει στο κανάλι της. Το τραγούδι είναι ένα "κλασικό" Prejudice Reborn άκουσμα, που ήδη έχει βρει θερμή υποδοχή από τον κόσμο που το άκουσε.
Τα "Lord Of Light" και "Witch Hunter" είναι ισοπεδωτικά, με την μπάντα να αποδεικνύει οτι ξέρει να γράφει καλά τραγούδια και άκρως συναυλιακά. Εδώ να πούμε οτι οι στίχοι στο πρώτο, είναι εμπνευσμένοι απ τη σειρά Game Of Thrones.
Και κάπου εδώ οι ταχύτητες πέφτουν με το "Day by Day Hero", που είναι ένα πιο νοσταλγικό τραγούδι και μιλάει για τους ήρωες της καθημερινότητας, με μια πιο catchy αισθητική.
Από εδώ και πέρα ο δίσκος εξελίσσεται πιο πειραματικά, χωρίς η μπάντα να χάνει ούτε στο ελάχιστο την ταυτότητά της, απλά μοιάζει σαν να αφέθηκε 100% στο ένστικτό της και αυτό προσωπικά το θεωρώ εκτιμητέο.
Το "Nefarious" που ακολουθεί, είναι και η πρώτη συμμετοχή του Κώστα Καράβολα στον στιχουργικό τομέα, με το θέμα να είναι βασισμένο στο βιβλίο τρόμου του Justin Cronin "Το Πέρασμα", ένα βιβλίο που και ο κορυφαίος Stephen King είχε πει οτι, όταν το διαβάσετε ο πραγματικός σας κόσμος θα χαθεί.
Tο "Ηaunted Pictures" παραξενεύει αρχικά, θυμίζοντας Volbeat, όμως στην πορεία εξελίσσεται στο γνώριμο στυλ της μπάντας, για να φτάσουμε στο "Ulysses' Journey", το οποίο αναφέρεται στο ταξίδι του Οδυσσέα και σε αυτό το τραγούδι η μπάντα έχει μια λίγο πιο διαφορετική προσέγγιση συνθετικά.
To "Dante's Inferno" βασισμένο στην ομώνυμη animated ταινία, είναι η πρώτη απόπειρα των Prejudice Reborn να γράψουν ένα Punk τραγούδι και παρά το άγχος τους, το κάνουν καλά και μάλιστα είναι μια από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ.
Ο δίσκος κλείνει με ένα τραγούδι που πραγματικά θυμίζει μεγάλη Heavy Metal μπάντα των 80's και ξαφνιάζει ευχάριστα. Άπειρες εναλλαγές και solo, δημιουργούν μια epic αισθητική και θα κάνουν αυτό το τραγούδι από τα αγαπημένα των φίλων των Prejudice. Mε θέμα που στιχουργικά είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, καθώς αναφέρεται στην ιστορία ενός κοριτσιού από την Ινδία που δάκρυζε αίμα και ενώ είχαν φτάσει σε σημείο να το κατηγορήσουν για απάτη, τελικά αποδείχθηκε οτι πάσχει από μια σπάνια ασθένεια.
Γενικότερα έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στον στιχουργικό τομέα από τον Τάσο Κανελλόπουλο (μπάσο, φωνή).
Αν και το δίσκο τον άκουσα μια φορά θα τολμήσω να πω οτι έχουμε να κάνουμε με την καλύτερη δουλειά της μπάντας και το μόνο βέβαιο την πιο ώριμη και καλοδουλεμένη.
Δημήτρης Άγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου