Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Ghost B.C.: "Infestissumam" (Album Review)


Επιτέλους ήρθε η στιγμή για το συγκρότημα που έδωσε ζωή ξανά σε ένα είδος που μας έχει αφήσει ήδη δίσκους κοσμήματα, το Occult Rock, να κυκλοφορήσει το δεύτερο album του. Φυσικά μιλάω για τους Ghost B.C. και το Infestissumam. Στην μπάντα λοιπόν χρωστάμε πολλά, άσχετα αν μας αρέσει η όχι η ίδια.
Όταν έχει προηγηθεί ένα album σαν το Opus Eponymous που έχει λατρευτεί και έχει αποκτήσει ένα τεράστιο status, όταν τα t-shirts τους έχουν φορεθεί από την πλειοψηφία των metalheads και μέσα σε αυτούς καταξιωμένοι μουσικοί όπως ο James Hetfield (Metallica), ο Nick Holmes (Paradise Lost) και τόσοι μα τόσοι άλλοι δηλώνουν ακροατές τους, τότε καταλαβαίνουμε τι βαρύτητα έχει και πόσο μπορεί να αγχώσει ένας δεύτερος δίσκος. Όχι όμως τον Papa Emeritus II και τους Nameless Ghouls που τους οδηγεί η έμπνευση που τους δίνει ο διάβολος.
Ο νέος δίσκος λοιπόν οδηγούμενος από εκείνον, έχει ένα και μόνο προορισμό, να κάνει κατάληψη στα κεφάλια όλων μας, κρατώντας τα έξυπνα επαναλαμβανόμενα ρεφραίν που δεν τα ξεχνάς ποτέ και με την "εύκολη" μουσική που διαθέτει να δεθούμε μια για πάντα μαζί του.
Αυτά είναι τα κοινά συστατικά με τον πρώτο δίσκο, όμως εδώ έχουμε ένα πιο ώριμο άκουσμα που πάει τους Ghost ένα βήμα παραπάνω. Το album διαθέτει τραγουδάρες για όλα τα γούστα, απ’ το ψαρωτικό intro Infestissumam και το Secular Haze, τους ύμνους Ghuleh/Zombie Queen, Year Zero και Μοnstrance Clock, συνδυάζοντας το πρώτο - metal των Coven με τα ψυχεδελικά πλήκτρα των Jacula, μέχρι και στα σημεία "pop", Idolatrine και Depth Of Satan's Eyes.
Το ότι σε δυο-τρία τραγούδια η μουσική τους γίνεται υπερβολικά mainstream δεν ενοχλεί τόσο και όπως δηλώνουν ψαρωτικά: "Εμείς διαδίδουμε το μήνυμα του εωσφόρου με τον εύκολο τρόπο". Σε όλο αυτό βέβαια τους βοηθάει η ανωνυμία τους και η εκπληκτική σκηνική τους παρουσία. Όπως μου έχει πει ένας πολύ καλός μουσικός: "Εάν έως τον τρίτο δίσκο δεν έχεις βγει έξω, ασ’ το, παράτα το". Αυτοί οι τύποι έχουν πετύχει τα πάντα με τον πρώτο, οπότε τα λόγια είναι περιττά για το αν αξίζουν οι Σουηδοί. Κάνουν χαβαλέ η όχι, το σίγουρο είναι ότι διασκεδάζουν και αυτό περνάει πολύ όμορφα στον κόσμο που διασκεδάζει και εκείνος και αυτό είναι το σημαντικότερο.
Οι Ghost B.C. είναι μια μπάντα που θα μνημονεύεται μετά από πολλά χρόνια, ακόμα και τώρα να σταματούσαν.
ΗΕLL SATAN - ARCHANGELO. WELCOME YEAR ZERO. 9/10

Δημήτρης Άγας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου