Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

ENSHINE: "Singularity" (Album Review)

Μόλις πριν 2 μέρες κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ των Enshine, "Singularity" και επειδή το έχω λιώσει ήδη στις ακροάσεις και λογικά θα συνεχίσω έτσι μέχρι το τέλος της χρονιάς, το λιγότερο... είπα να γράψω λίγα λόγια για τη μαγευτική αυτή εμπειρία που έζησα μέσα απ αυτό το συγκλονιστικό μουσικό ταξίδι...
Το άλμπουμ ξεκινά δυναμικά με το "Dual Existence", το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι του δίσκου. Οι μελωδίες εναλλάσσονται συνεχώς και παντρεύονται υπέροχα με τη φωνή του Sébastien Pierre, κάνοντας το αποτέλεσμα που φτάνει στ' αυτιά σου να μοιάζει μαγικό.
"Adrift", οι περισσότεροι το γνωρίζετε ήδη, μιας και η μπάντα το έδωσε στην κυκλοφορία πριν ένα μήνα περίπου και ήδη έχει λατρευτεί απ τους fans.
Επόμενο κομμάτι, το γρήγορο και δυναμικό "Resurgence", σκάει αρχικά σαν βόμβα, με το ισχυρό και ρυθμικό drumming του που παίρνει κεφάλια, ενώ την ίδια στιγμή οι εναλλαγές του σε ταξιδεύουν σε απόμακρα μονοπάτια.
Δεν θα το κρύψω, το "In Our Mind" είναι το κομμάτι που ξεχώρισα, πριν καν ακόμα ακούσω το άλμπουμ, έχοντας πάρει μόνο μια μικρή γεύση από το Preview που είχε δημοσιεύσει η μπάντα στο YouTube πριν από 2 μήνες.
Τι να πω γι αυτό το τραγούδι; Δεν χορταίνεται ποτέ... Μόλις τελειώσει, το χέρι σου πηγαίνει αυτομάτως στο repeat και πάλι απ την αρχή. Οι μελαγχολικές μελωδίες, σε συνδυασμό με τη μάχη ανάμεσα στα καθαρά και brutal φωνητικά, κάνουν το κομμάτι ακόμη πιο μαγικό, ενώ κάπου εκεί στο 4:33 κλείνεις τα μάτια και αφήνεις να σε συνεπάρει το πιο απίστευτο, μελαγχολικό, κιθαριστικό solo του άλμπουμ, από τον μοναδικό Jari Lindholm.
Στη συνέχεια έρχεται το "Astrarium Pt. II", ένα σύντομο, χαλαρωτικό, Instrumental κομμάτι, αρκετά πανομοιότυπο με το "Astrarium" που συναντήσαμε στο προηγούμενο άλμπουμ των Enshine, "Origin".
Αμέσως μετά την απόλυτη χαλάρωση που μας προσέφερε το "Astrarium Pt. II", σειρά έχει να μας υποδεχτεί το "Echoes", το οποίο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μας ξαναβάζει στους κλασικούς Death/Doom ρυθμούς των Enshine. Ένα όμορφο, μελωδικότατο τραγούδι ξετυλίγεται μέσα σε 5 λεπτά και κάτι δευτερόλεπτα, βάζοντάς μας ξανά στο κλίμα γι αυτά που θα ακολουθήσουν στη συνέχεια...
Επόμενο κομμάτι, το "Dreamtide", φουλ μελαγχολικό, groovy αριστούργημα, που με χαρακτηριστική ευκολία σε ταξιδεύει μακρυά απ αυτόν τον πλανήτη.
Στο ίδιο περίπου ύφος συνεχίζει το "The Final Trance", απόκοσμες μελωδίες έρχονται να σε συνεπάρουν σε ένα ατμοσφαιρικό ταξίδι, ενώ στο 4:04 το τραγούδι ξαφνικά μεταμορφώνεται, με τα επιθετικά drums να μην αφήνουν κανέναν σβέρκο αλύγιστο. Το τραγούδι κλείνει όπως ακριβώς άρχισε, με την φανταστική μελωδία του να κορυφώνεται, στοιχειώνοντας το μυαλό.
Ο επίλογος του δίσκου γράφεται με το "Apex", ένα ατμοσφαιρικό Instrumental τραγούδι που σε χαλαρώνει και σου επιτρέπει να αφομοιώσεις όλες τις εμπειρίες που απέκτησες κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού! Enjoy!   9/ 10

Βένια Λουτσοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου